Teatr Bagatela

Teatr Bagatela? Co oznacza słowo “bagatela” i skąd taka nazwa dla teatru?
Jakie są powiązania tego miejsca z Pałacem Prasy z rogu Starowiślnej i Wielopola?
Oraz najważniejsze pytanie: co przedstawiają mozaiki zdobiące budynek?

Słowo „Bagatela”

Słowo “bagatela”, już raczej mało używane oznacza “rzecz bez znaczenia”. Jednak z drugiej strony, można je wtrącić, aby podkreślić wagę, wartość tego, o czym mowa, np. “Badania trwały, bagatela, prawie pięć lat.”

Skąd nazwa Teatr „Bagatela”?

Skąd taka właśnie nazwa dla teatru? Dlatego, że podobno inicjujący powstanie teatru Marian Dąbrowski zorganizował spotkanie, na które zaprosił ludzi znanych w mieście z rozlicznych talentów i dowcipu. Poprosił ich o pomoc w wymyśleniu nazwy dla teatru. Obecny na spotkaniu Tadeusz Żeleński-Boy usłyszawszy o co chodzi, zażartował: „Znaleźć dobrą nazwę dla teatru? – Bagatela!”. – Jest! – zawołał Dąbrowski – B a g a t e l a !

Repertuar

Nazwa teatru bardzo dobrze odzwierciedla repertuar. Zarówno na początku swojego istnienia, tak i teraz, jest to miejsce dla komedii współczesnej, od swobodnej farsy poczynając, a na głębszych i wartościowszych eksperymentach kończąc.

Powiązania

Czas na powiązania, bo krakowskie miejsca pięknie się ze sobą splatają. Teatr Bagatela jest mocno powiązany z Pałacem Prasy z rogu Starowiślnej i Wielopola przez osobę Mariana Dąbrowskiego. Pan Dąbrowski, jak wspominałam powyżej, był inicjatorem powstania teatru i jego pierwszym dyrektorem. Jednocześnie był założycielem i właścicielem gazety (a potem całego koncernu) Ilustrowanego Kuriera Codziennego, która przez lata swojej świetności, miała siedzibę w ogromnym budynku tuż obok krakowskiej Poczty Głównej.

Budynek

Co z budynkiem teatru i mozaikami?
Decyzja o budowie została zatwierdzona przez władze miasta jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości. Zgoda na budowę została wystawiona 3 października 1918 roku, czyli wcześniej niż przejęcie władzy w Krakowie, które nastąpiło 30 października.

Mozaiki

Co przedstawiają mozaiki z 1967 roku autorstwa Witolda Skulicza? Podobno to czysta abstrakcja, bez konkretnej treści. Ot taka, ciekawostka 😉

Przy okazji polecam bardzo dokładną historię teatru zamieszczoną na ich stronie: https://www.bagatela.pl/historia-teatru
Zachwyciły mnie opowieści z lat sześćdziesiątych XX wieku, jak artyści jeździli ze swoimi sztukami po małych miejscowościach i musieli dostosowywać się do surowych warunków. Raz musieli obiegać budynek, aby wejść na scenę z powrotem, ale z drugiej strony. W stroju Napoleona.

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *